راز بعثت
«و لقد بعثنا فى کل امه رسولا إن اعبدوا الله واجتنبوا الطاغوت، فمنهم من هدى الله و منهم من حقت علیه الضلاله فسیروا فى الارض فانظروا کیف کان عاقبه المکذبین» (سوره نحل، آیه36)
ما در میان هر امتى، پیامبرى را برانگیختیم که (اى مردم) خدا را بپرستید و از طاغوت و طغیانگرى دورى کنید. برخى را خداوند مورد لطف قرار داده و هدایت کرده و برخى در گمراهى فرو رفته اند (پس آنان را رها کرد). بنابراین در سرزمین هاى آنان بگردید و بنگرید که سرانجام تکذیب کنندگان چگونه بود؟
«لقد بعثنا فى کل امه رسولا: در میان هر امتى رسول و فرستاده اى را فرستادیم.» معلوم مى شود بعثت انبیا، اختصاص به امتى ویژه ندارد؛ بلکه این یک سنت الهى است که در میان تمام اقوام و امت ها جریان داشته و برقرار بوده و علتش هم نیاز مردم به رسول است که احکام خدا را تبیین و تشریح کند و خداوند هم ـ بى گمان ـ بر نیاز مردم واقف است، از این رو بعثت را تعمیم داده تا هیچ قومى در روز رستاخیز بهانه اى نداشته باشند و حجت بر تمام مردم تمام شود.
«إن اعبدوا الله واجتنبوا الطاغوت»، علت و انگیزه بعثت در این دو جمله کوتاه نهفته است: 1ـ اعبدواالله 2ـ اجتنبوا الطاغوت. حقیقت بعثت پیامبر، چیزى جز این نیست که مردم به بندگى و پرستش خدا روى آورند و از آنچه طاغوت است و غیر خدایى است، دورى جویند.
طاغوت، مصدر است و به معنای تجاوز و تعدى از حد بودن حق و اسم مصدر آن «طغوى» است. راغب در مفردات اللغه اش مى گوید: «الطاغوت عباره عن کل متعد و کل معبود من دون الله: طاغوت عبارت است از هر متجاوز و معبودى غیر از خدا.» این کلمه هم در مفرد به کار مى رود و هم در جمع. در مفرد مثل همین آیه و در جمع مانند آیه سوره بقره که در آن مى فرماید: «إولیاوهم الطاغوت» که در اینجا طاغوت به صورت جمع آمده است. برخى طاغوت را شیطان خوانده اند؛ اما اختصاص به شیطان ندارد؛ بلکه تمامى شیاطین انسى را نیز در بر مى گیرد.
«فمنهم من هدى الله: گروهى را خداوند مورد لطف خود قرار داد و هدایت کرد.» بدیهى است که منظور از هدایت در اینجا، بیان دلیل و ارشاد نیست؛ چرا که بیان دلیل و ارشاد، عمومى است و اختصاص به اهل ایمان ندارد.
«و منهم من حقت علیه الضلاله: و گروهى از دعوت پیامبران اعراض کرده و روى برگرداندند. پس خداوند آنها را در گمراهى رها کرد و خوارشان ساخت.» معلوم مى شود ایمان به پیامبر یا انکار او نیز اختصاص به یک امت ندارد؛ بلکه در میان تمام امت ها و ملت ها وجود داشته است.
آنان که ضلالت بر آنها ثابت و لازم شده است، معنایش این نیست که خداوند به عنوان مجازات، انسان ها را به گمراهى مبتلا مى کند؛ زیرا در جاى دیگر مى فرماید: «فان الله لایهدى من یضل» پس معلوم مى شود قبلا ضلالتى بوده که خداوند آن را تثبیت کرده و به خود نسبت داده است. این ضلالت را خود انسان با اختیار خود به وسیله اعمال و کردار ناشایسته اش براى خویش ایجاد مى کند. وگرنه نسبت دادن آن ضلالت به خداوند درست نیست. خدا کسى را در ضلالت رها مى سازد که خود مستوجب و مستحق آن است. خدا در آیه اى فرموده است: «فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم: وقتى آنها منحرف شدند، خدا قلوبشان را به انحراف واداشت » یا در جایی دیگر مى فرماید: «والله لایهدى القوم الظالمین: خداوند آنان را که ظلم و تعدى به خویشتن یا به دیگران کردند، هدایت نمى کند؛ البته نخستین ظلم، ظلم به خویش است. کسى که در گناه غوطه ور شد، پیش از آنکه به دیگران ستم کند، به خود ستم روا داشته و به خود تجاوز کرده است. تجاوز از قانون الهى، ظلم به خویشتن است و اگر کسى به خود رحم نکرد، نباید منتظر رحمت خداى رحمان باشد.
«فسیروا فى الارض» این التفات از غیبت، خطاب براى این است که سخن تاثیر بیشترى داشته باشد و حجت بر مردم تمام شود.
در سرزمین هایی که رسالت و انبیاى الهى تکذیب شدند، سیر کنید تا اگر سخن مرا که رسول خدایم، باور نمى کنید، خود با دیدگان خویش، ویرانى ها و خرابى هاى آنان را تماشا کنید و ببینید که چگونه گرفتار عذاب و عقوبت شدند و از این ویرانى ها عبرت بگیرید تا سرنوشت شما مانند سرنوشت آنان نشود.
مطلب جالبى علامه طباطبایى در این زمینه دارند که خلاصه اش چنین است: «رسالت و دعوت پیامبر از باب اراده تکوینى نیست که وقتى مى گوید، بت ها را عبادت نکنید، مشرکین مجبور به آن شوند و بگویند دعوت، آسمانى نیست و این مرد در ادعاى نبوتش دروغ مى گوید؛ بلکه دعوت نبوى هم مانند سایر دعوت ها عادى است. خداوند هم به این دلیل اشخاصى را مبعوث مى کند تا شما را به عبادت خدا و دورى از طاغوت ها دعوت کنند و حقیقت این دعوت انذار و تبشیر است. دلیل بر این معنى هم آثارى است که از امت هاى گذشته باقى مانده و از نزول عذاب حکایت دارد.»
امام باقر (ع) در تفسیر این آیه مى فرمایند: «ما بعث الله نبیا قط الا بولایتنا والبرائه من عدونا...: خداوند هیچ پیامبرى را نفرستاده جز با ولایت ما و تبرى جستن از دشمنانمان.»
به امید اینکه خداوند، ولایت ائمه معصومین علیهم السلام و برائت از دشمنانشان را به ما مرحمت فرماید و ما را در ولایتمان پابرجا و مستحکم سازد. «ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک أنت الوهاب».
حکمت های فاطمی
سعادتمند حقیقی
حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) فرموده اند: «اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن اَحَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعدَ مَوتِهِ: همانا سعادتمند کامل و خوشبخت حقیقی کسی است که علی علیه السّلام را در حیاتش و پس از وفاتش دوست بدارد.» (نهج الحیاة، ص ۴۸)
شرح حدیث
دوستی علی، یعنی دوستی پیامبر و خدا. محبت امام علی (ع) در طول محبّت خدا و رسول خدا(ص) قرار دارد. این مودّت، هم در دنیا کارساز است و هم در آخرت. نتیجه آن به اصلاح رفتار منتهی می شود.
مگر می شود کسی علی (ع) را دوست بدارد و به راهی جز او برود؟
مگر پذیرفتنی است کسی مدعی محبت او باشد؛ اما در اعمال خود، شباهتی به مولا و محبوب خود نداشته باشد؟ دوستی، انسان را به همرنگی و همسویی می کشاند و دوستدار علی (ع) صالح، متقی و خداترس خواهد بود؛ چرا که از مولایش دراینگونه کارها تبعیت می کند.
این همان، سعادت و کامیابی است که در حدیث آمده است.
آنان که در زمان او بودند و او را از نزدیک می دیدند و فضایل او را می شناختند، دوستش داشتند.امروز که علی (ع) در میان ما نیست، سخنان، سیره و رفتارش برای ما معلوم است و ما از راه کتب، روایات و منابع موجود، جلوه های خدایی آن امام را می شناسیم و به او مهر می ورزیم.
دوستدار علی (ع) دوستدار حق، عدل و فضیلت است و چنین محبتی، برای انسان سعادت به ارمغان می آورد.
خبر
برگزاری دومین جلسه شورای فرهنگی منطقه ۴ صنعت نفت
جلسه شورای فرهنگی منطقه ۴ صنعت نفت شمال کشور، با هدف هم اندیشی درباره برگزاری برنامه های فرهنگی ایام الله دهه فجر به میزبانی شرکت ملی پخش فراورده های نفتی منطقه ساری برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی معراج، علی زمانی، دبیر شورای عالی فرهنگی وزارت نفت در این نشست با تاکید بر ضرورت اجرای باشکوه برنامه های دهه فجر گفت: لازم است در دهه فجر انقلاب، کارنامه جمهوری اسلامی ایران، پیشرفت های علمی، صنعتی و دستاوردهای فناورانه جدید را برای جامعه و نسل های جدید تبیین کنیم. وی با تاکید بر اینکه دستاوردهای آشکار و پنهان انقلاب اسلامی قابل دفاع است، اظهار داشت: دهه فجر یکی از بهترین فرصت ها برای اطلاع رسانی و تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی حوزه صنعت نفت است که یک نمونه آن، اقدام های جهادی در حوزه تولیدات صنایع پتروشیمی است که پس از انقلاب ۶۰ برابر شده و از شگفتی ها و نتیجه زحمات شبانه روزی مدیران با اخلاص و انقلابی در صنعت نفت به شمار می رود. زمانی افزود: رهبر معظم انقلاب اسلامی، از نخستین سخنرانی شان در سال جاری، بحث انتخابات را آغاز کردند و ما باید برای رقابت پرشور تلاش کنیم تا مشارکت مردم پای صندوق های رای به شکل حداکثری باشد.
دبیر شورای عالی فرهنگی وزارت نفت ادامه داد: وظیفه داریم به شور انتخاباتی کمک کنیم و مردم در صحنه بیایند و اینکه مردم به چه کسی رای بدهند، برای ما فرق نمی کند و فقط مشارکت مردم برای ما مهم است.
عطر ماندگار: بیانات مقام معظم رهبری
نشانه های مبارزه سیاسی در زندگی امام کاظم(ع)
زندگی موسی بن جعفر(ع) یک زندگی شگفت آور و عجیبی است. اولا در زندگی خصوصی ایشان، مطلب برای نزدیکان آن حضرت روشن بود. هیچ کس از نزدیکان آن حضرت و خواص اصحاب آن حضرت نبود که نداند موسی بن جعفر(ع) برای چه دارد تلاش می کند و خود ایشان در اظهارات و اشارات خود و کارهای رمزی که انجام می داد، این را به دیگران نشان می دادند، حتی در محل سکونت، آن اتاق مخصوصی که موسی بن جعفر در آن اتاق می نشستند، اینجوری بود که راوی که از نزدیکان امام است، می گوید من وارد شدم، دیدم در اتاق موسی بن جعفر سه چیز است: یک لباس خشن، یک لباسی که از وضع معمولی مرفه عادی دور است، یعنی به تعبیر امروز ما می شود فهمید و می شود گفت لباس جنگ، این لباس را موسی بن جعفر آنجا گذاشتند، نپوشیدند، به صورت یک چیز سمبولیک، بعد «و سیف معلق»؛ شمشیری را آویخته اند، معلق کرده اند، یا از سقف یا از دیوار. «و مصحف»؛ و یک قرآن. ببینید چه چیز سمبلیک و چه نشانه زیبایی است، در اتاق خصوصی حضرت که جز اصحاب خاص آن حضرت، کسی به آن اتاق دسترسی ندارد، نشانه های یک آدم جنگی مکتبی مشاهده می شود. شمشیری است که نشان می دهد هدف، جهاد است. لباس خشنی است که نشان می دهد وسیله، زندگی خشونت بار رزمی و انقلابی است و قرآنی است که نشان می دهد، هدف این است. می خواهیم به زندگی قرآنی برسیم با این وسایل و این سختی ها را هم تحمل کنیم.
23/01/1364