گفت وگو با عضو کم توان جسمی خانواده بزرگ صنعت نفت

استقلال عمل قانون مهم زندگی من

مشعل    کارکنان صنعت نفت طیف گسترده ای دارند و همچون بافت عمومی جامعه، از گروه های مختلفی با شرایط متفاوت تشکیل شده اند. افراد کم توان جسمی (معلولان) هم جزئی از این خانواده بزرگ هستند که توانسته اند با وجود محدودیت های ناخواسته و کمبودها، نه تنها گلیم خود را از آب بیرون بکشند، بلکه به دنبال علایق و بالفعل کردن توانمندی های خود بروند. در میان خانواده بزرگ صنعت نفت هم افراد کم توان جسمی (معلول) زیادی حضور دارند که از موانع بسیاری عبور کرده  و توانسته اند به موفقیت دست یابند. آریا لاچینی، فرزند یکی از کارکنان بازنشسته شرکت نفت فلات قاره است که با وجود معلولیت در دست و یک چشم، بسیاری از علایق و توانمندی های خود را دنبال کرده است.

آریا لاچینی متولد 1344 اهل تهران است. پدر او از جمله بازنشستگان مجموعه شرکت نفت فلات قاره بوده است. او به عنوان بازمانده ویژه تحت پوشش صندوق بازنشستگی نفت قرار دارد. لاچینی تا 18سالگی در کشور انگلستان حضور داشته و در این مدت، چهار زبان خارجی را فراگرفته و مدارک آنها را هم اخذ کرده است، اما در ادامه با توجه به هزینه ها و شروع جنگ تحمیلی، به ایران بازمی گردد.

لاچینی به علایق مختلفی که در این سال ها دنبال کرده است، اشاره کرد و گفت: در این سال ها به شکل شخصی و خودخواسته بسیاری از موضوعات همچون گیاه درمانی، نوآوری در امکانات ورزشی، لوازم مورد نیاز سالمندان و معلولان و یا تجهیزاتی را که منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود،دنبال کرده ام. به عنوان مثال یک دستگاه ناخن گیر برای سالمندان و افراد معلول طراحی کرده ام که بدون لرزش دست بتوانند ناخن دست و پای خود را بگیرند. همچنین یکی دیگر از مواردی که طراحی کردم، ساخت دارحلقه و بارفیکس برای افراد قطع عضو از ناحیه دست بوده است.

او که خود از ناحیه دو دست و یک چشم معلولیت دارد، می گوید بسیاری از افراد معلول و به طور کلی همه ما آدم ها، باید قانون استقلال عمل را که قانونی ارزشمند است، در دستور کار زندگی مان قرار دهیم و به اجرای آن احترام بگذاریم.

لاچینی می افزاید: در این سال ها به شکل مستقل همه امور زندگی خودم را انجام داده ام و از طرق مختلف درآمد کسب کرده ام و فکر می کنم این قانون استقلال عمل باید از سوی همه افراد جامعه رعایت شود. حتی برای معمولی ترین کار روزمره ام مثل کار با تلفن همراه و تایپ کردن، از کسی کمک نمی گیرم و چون قلم هوشمند ندارم، با نوک بینی امور تایپی را انجام می دهم. او به اخذ گواهینامه صنایع دستی در رشته چرم هم اشاره کرد و گفت: پیشتر در این حوزه فعالیت زیادی داشتم و از کیف و کمربند و سایر لوازم گرفته تا تابلوهای چرم را طراحی و آماده می کردم، اما در چند سال اخیر به دلیل اجاره نشینی و زندگی آپارتمانی و جابه جایی امکان انجام این کارها را ندارم.

لاچینی درباره نوآوری های فکری که در سال های گذشته به ساخت برخی تجهیزات و ادوات منجر شده است، گفت: در این سال ها طرح های زیادی را اجرا و حتی برای ثبت آنها اقدام کردم، اما روند تجاری شدن طرح ها و یا ثبت اختراع بسیار سخت و هزینه بردار است و هم هیچ تضمینی هم وجود ندارد که طرح ارائه شده کپی نشود. روند پیگیری و شکایت هم که بسیار سخت و زمانبر است و در این سال ها از اینکه در این مسیر گام بردارم، بسیار ناامید شده ام.

علاقه به طرح های نوآوری در محیط زیست دارم

این فرزند بازنشسته صنعت نفت که به شیوه های نوآور برای استفاده از مواد دورریز برای ساخت لوازم جدید و حفاظت از محیط زیست توجه و علاقه زیادی دارد، می گوید: یک مدل آبگرم کن با استفاده از بشکه های غیرقابل مصرف و دورریز را طراحی کردم که می توان با ابزار و لوازمی ابتدایی آب را در مناطق مختلف بدون آبگرم کن گرم کرد. بسیاری از این طرح ها در صورت حمایت می توانند برای تعداد زیادی از خانواده ها با هزینه ای کم اجرایی شوند.

او که متاهل و دارای یک فرزند است، گفت: 26 سال قبل ازدواج کردم و همسرم خانه دار است و در انجام برخی کارها همراهی دارد، اما همه امور شخصی و کاری را خودم انجام می دهم و تلاش کرده ام مسئولیت و باری را روی دوش دیگران نگذارم. در خانه هم با همین لوازم مناسب سازی شده ورزشی تمرین ورزشی می کنم و با این تمرینات خستگی و فشار ناشی از کار و بدن درد را کم می کنم.

لاچینی تاکید دارد که ممکن است دیگران نسبت به افراد کم توان جسمی(معلول) نگاهی ترحم آمیز یا استثنا داشته باشند اما در گذر زمان این  نگاه برایشان عادی و متوجه می شوند که زندگی برای ما هم به همان ترتیب ادامه دارد. این فرزند بازنشسته نفتی می گوید در اوقات فراغت خود به پیاده روی و کوهنوردی مشغول است و می افزاید: طرح ها و برنامه های زیادی برای حفظ محیط زیست و استفاده از دارایی های کشور دارم که می تواند برای تعداد زیادی از مردم کشور مفید باشد، اما تاکنون فرصتی مناسب و واقعی برای ارائه و اجرایی کردن آنها وجود نداشته است. مدتی در مجموعه خودکفایی وزارت نفت مشغول به کار بودم، اما در ادامه به دلیل برخی شرایط و رفتارها، دلسرد شدم و ترجیح دادم به کارهای شخصی و علاقه مندی هایم بپردازم و از همین طریق هم درآمد کسب کنم.

او با بیان اینکه می تواند مشاوره های خوبی برای صندوق بازنشستگی صنعت نفت داشته باشد، گفت: کشور ما منابع نفت و گاز و طبیعت بسیار ارزشمندی دارد که می توان با کمک مردم و اعتماد به توانمندی آنها بسیاری از پروژه ها را در نهایت سادگی اجرا کرد.