گزارش اختصاصی «مشعل» از 34 کیلومتری خلیج فارس در جزیره سیری 

برای  جوانـــــان سـکــوی  نصر

مرجان طباطبائی  «اینجا روی دریا، هتل هفت ستاره هم برای تولید و استخراج نفت درست کنند، باز از سختی کار اقماری نمی کاهد». این بخشی از حرف های کارکنان سکوی نصر است. از روزگاری که پایه های بتنی و فولادی قالب به قالب سکوی نفتی نصر را پس از اصابت های جنگ از نو روی هم سوار کردند، بیش از 30 سال می گذرد. حالا این سکو با تلاش شبانه روزی 110 نفری کارکنان صنعت نفت در 34کیلومتری خلیج فارس- در حال تولید است که در دوشیفت 14 روزه به شکل اقماری مشغول فعالیت هستند. تیمی با میانگین سنی 35 سال که در میان آنها از نخبگان تا هیئت علمی دانشگاهی به چشم می خورد؛ از فارغ التحصیلان و اساتید دانشگاه های مختلف تربیت مدرس تا صنعتی شریف و دیگر دانشگاه ها. برخی از سر علاقه و برخی ناگزیر به کار در این سکو شده اند. محمد فرجی، معاون تعمیرات سکوی نصر که از اعضای هیئت علمی دانشگاه و رتبه اول فارغ التحصیل دانشگاه تربیت مدرس بوده و عطای تدریس را به لقایش بخشیده، 10 سال است وارد این سکو شده است. می گوید: طبیعی است دانشگاه و سکو دو محیط کاملا متفاوت است؛ از یک فضای تئوریک دانشگاهی به عملیاتی رسیدم که تفاوت های زیادی دارد. صحبت از کار سخت روی سکو که می شود، بیشتر دغدغه تحریم ها را دارد و نبود قطعاتی که باعث شده است از چاه به چاه قطعات را تعویض کنند تا تولید جریان داشته باشد. کارکنان سکوی نصر به قدری فعالیتشان زیاد است که وقتی صحبت از دلتنگی برای خانه و خانواده می شود، می گویند: «اینجا حتی وقتی برای دلتنگی نداریم.»

هلیکوپتر از جزیره سیری ما را به همین سکوی بازسازی شده از دوران جنگ می رساند. سطح تراز ما از هلی دک حدود 24 متر است. سکوی نصر چهار میدان دارد: الوند، دنا، سیوند و نصرت. تک سکوی نصرت با کشور امارات مشترک است و حدود 14 کیلومتر از نقطه ای که هستیم، فاصله دارد. 11 سکوی اقماری هم اطراف نصر وجود دارد که تولید آنها به سکوی مادر منتقل و پس از فرآورش به جزیره سیری ارسال و سپس صادر می شود. نفت که از دیگر سکوها می آید، لرزه در سکو احساس می شود و این یعنی تولید جریان دارد. در زمان حضورمان می توان فعالیت و نقش هر یک از تیم های حاضر در سکوی نصر را شاهد بود که از میان 11 سکوی اطراف، در 5 سکو کار تعمیراتی در حال انجام فعالیت هستند. در نصر 6 کار سختی در حال انجام است و متخصصان تاسیسات دریایی با برخورداری از یک کارگاه سیار در حال نصب، لوله هایی در چاه های تزریقی هستند. تیم تهویه هم در یکی دیگر از سکوها مشغول است. نفرات برق برای استارت چاه به سکوی دیگری رفتند. با توجه به اینکه سکوهای اطراف امکان اسکان شب ندارد، نفرات بعد از هر کار تعمیراتی، بازرسی و ... باید به همین سکوی مادر بازگردند.

      سکویی جوان با نخبگان دانشگاهی

از مجموعه 110 نیروی انسانی روی سکوی نصر 60 درصد پیمانکاری و 40 درصد نیروهای رسمی و قراردادی هستند که از حداقل 15 شهر و شهرستان استان ایران از جنوبی ترین نقاط ایران تا شمالی ترین نقاط مشغول فعالیت هستند. میانگین سنی نفرات با توجه به اینکه دو سه سال اخیر تعداد بازنشستگان زیاد و ورود جوان ها بیشتر شده، حدود 35 سال است. صادق توسلی، معاون سکو می گوید: من همیشه از بخش نیروی انسانی این خواهش را داشتم که نفرات تازه فارغ التحصیل شده را جذب کنیم. زمانی که جذب چند سال متوقف شده و نفراتی هم بازنشسته می شوند، تنها گزینه این است که نیروهایی که در سایر شرکت ها با سن بیشتر هستند، از طریق کاریابی جذب شوند. به طور آماری می توانم بگویم اکثر قریب به اتفاق ( بالای 90 درصد) افرادی که مستقیم از دانشگاه به سکوی نصر آمدند، در ردیف بهترین و متعهدترین نفرات هستند. نسل جوان را معتقدم اگر ارتباط مناسبی مدیران با آنها داشته باشد، حرف های زیادی برای گفتن دارد.

 وقتی برای دلتنگی نداریم

در میان صحبت کارکنان سکوی نصر درباره زندگی و کار اقماری نظرهای مختلفی بیان می شود. معاون سکو معتقد است اقماری و کار روی سکو شغل خوبی برای یک دوره محدودتر و نه 30 تا 40 سال است. البته او این شغل را برای زندگی متاهلی هم مناسب نمی داند و می گوید: در این سبک از زندگی و کار بسیاری از چیزها را از دست می دهیم و این را کسی غیر از خود ما متوجه نمی شود، تا فردی درگیر این نوع از کار نشود، حرف های ما قابل درک نیست. در شهر، حتی اگر شما سه شیفت هم کار کنید، بالاخره این امکان را دارید که یک ساعت بعد در منزل باشید، اما در کاراقماری این امکان وجود ندارد.