گفت و گو با مادر و دختر ورزشکار و قهرمان
به دنبال قهرمانی در کاراته ام
مشعل کارکنان صنعت نفت همواره تلاش می کنند تا درکنار شرایط سخت و طاقت فرسای کار عملیاتی و دوری از خانواده، با فعالیت های ورزشی، هنری، فرهنگی و ... این شرایط سخت را کم و کم رنگ کنند. این تلاش در بسیاری از موارد به اعضای خانواده و فرزندان هم منتقل می شود و شاهد آن هستیم که بسیاری از کارکنان و فرزندانشان به موفقیت های ارزشمندی در حوزه های مختلف دست پیدا می کنند و «مشعل» به عنوان رسانه ای در نفت، تلاش می کند تا بخشی از این موفقیت ها را به خانواده بزرگ صنعت نفت معرفی کند. آرتمیس میرفندرسکی، دختر11 ساله یکی از همین همکاران است که درچند رشته ورزشی فعالیت می کند. او مرداد امسال موفق شد در دومین مسابقات قهرمانی کشور شوتوکاپ- سبک شوتوکان در بخش کومیته،رده سنی نونهالان به مقام اول دست یابد و مدال طلای این رشته ورزشی را کسب کند. هفته نامه «مشعل» با سارا مرادی، کارمند شرکت نفت مهندسی و توسعه نفت(متن) و فرزند وی، آرتمیس میرفندرسکی، گفت وگویی انجام داده است که مشروح آن را می خوانید .
سارا مرادی، کارمند شرکت نفت مهندسی و توسعه نفت (متن)، مادر آرتمیس میرفندرسکی است که تلاش کرده دختر خود را همچون خودش، ورزشکار و علاقه مند به ورزش نگه دارد و حالا باید کمک کنند تا مسیر قهرمانی را ادامه دهد.
توجه آرتمیس به مدیریت زمان در درس و ورزش
مادر آرتمیس می گوید: دخترم از 4-3 سالگی در چند رشته ورزشی مثل اسکیت، اسکی و سنگ نوردی فعال بوده و همراه با من بخصوص در رشته سنگ نوردی فعالیت کرده است. او در ادامه اظهار می کند: آرتمیس از حدود سه سال پیش، ورزش کاراته را هم شروع کرده و علاقه و اهتمام زیادی برای ادامه فعالیت در این رشته ورزشی در مسیر قهرمانی دارد. افزون بر این، موفقیت اخیر او در مسابقات کشوری، انگیزه خوب و بالایی را برای ادامه این فعالیت در او ایجاد کرده است.مرادی با بیان اینکه آرتمیس پیش از این چند موفقیت استانی را هم در رشته کاراته در کارنامه خود دارد، می افزاید: آرتمیس در مسابقات اسکیت باشگاهی هم شرکت کرده و مقام به دست آورده است. این کارمند شرکت نفت مهندسی و توسعه نفت(متن) که سال هاست در رشته سنگ نوردی و اسکی فعالیت دارد، با اشاره به اثرگذاری خود و همسرش بر علاقه فرزندانشان به ورزش می گوید: سال هاست که این رشته ورزشی را دنبال می کنم و در بسیاری از تمرین ها آرتمیس همراه با من بوده و این همراهی در علاقه و توجه او به این رشته ورزشی اثر داشته است. من نیز در مسابقات اسکی کوهستان در سال 98 به مقام سوم رسیدم و این تلاش برای ادامه ورزش، روی فرزندانم تاثیر خوبی داشته است. او می افزاید: همسرم هم سال ها قبل در رشته تکواندو فعالیت داشت و مربیگری می کرد و این گرایش ها در توجه آرتمیس هم تاثیر داشته است؛ البته پسرمان هم در رشته بدنسازی فعالیت دارد؛ اما به اندازه آرتمیس به سطوح حرفه ای و قهرمانی نرسیده است.
مرادی با اشاره به محل زندگی و دسترسی که به باشگاه های ورزشی وجود دارد، می گوید: بجز چند سال اولی که آرتمیس کوچک بود و من و پدرش برای کلاس های ورزشی و رفت و آمد به باشگاه ورزشی با او همراهی می کردیم، در سایر موارد و سال های اخیر، آرتمیس کاملا مستقل عمل می کند و رفت و آمد را هم خودش انجام می دهد. نزدیکی منزل به باشگاه ورزشی حجاب، این شرایط را برای ما تسهیل کرده است؛ حتی به باشگاه ورزشی دیگر هم خودش تردد می کند. این کارمند شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) که از سال 84 در پروژه طرح توسعه میدان یادآوران فعال است، می گوید: آرتمیس در کنار درس و برنامه های آموزشی مدرسه، سه روز در هفته به باشگاه ورزشی می رود، هماهنگی بین مدرسه و ورزش را خودش انجام می دهد و از این نظر، تاکنون مدیریت خوبی داشته است.
از همراهی و تشویق های مادرم کمک می گیرم
آرتمیس میرفندرسکی هم در گفت وگو با «مشعل» درباره فعالیت های ورزشی قهرمانی خود در کنار درس و تفریح و اوقات فراغت خود می گوید: برنامه روزانه ام را خودم بر اساس ساعت کلاس های باشگاه و مدرسه تنظیم می کنم فعلا بیشتر روی کاراته و تمرینات آن تمرکز دارم. او می گوید: علاقه او به سنگ نوردی و اسکیت هم زیاد است؛ اما دوست دارد ورزش کاراته را در سطح قهرمانی ادامه دهد. میر فندرسکی می افزاید: در حال حاضر هر دو باشگاه سنگ نوردی و کاراته را در طول هفته دنبال می کنم و به دلیل نزدیکی باشگاه ها به خانه، می توانم خودم رفت و آمد داشته باشم؛ اما در بعضی موارد، مادرم هم همراهی ام می کند و از تشویق و راهنمایی او بخصوص در رشته سنگ نوردی کمک می گیرم. آرتمیس به رشته ورزشی سنگ نوردی که همراه با مادرش ادامه می دهد، اشاره می کند و می گوید: این رشته ورزشی، قدرت زیادی می خواهد و من هم انگیزه بالایی برای انجام آن دارم. میرفندرسکی با اشاره به اینکه در تمام مدت تمرینات و ورزش قهرمانی، مورد حمایت خانواده بوده و کمک و حمایتی از سوی ارگان های دولتی نداشته است، می گوید: مدرسه، تنها اطلاع دارد که من ورزش می کنم و مقام به دست آورده ام و برای کلاس ها و غیبت های احتمالی، با من و مادرم همکاری می کند. این قهرمان کشوری کاراته می گوید: در زمان اوقات فراغت به کلاس زبان می روم، کتاب می خوانم و علاقه زیادی به خواندن شاهنامه دارم. در تعطیلات هم به همراه پدر، مادر و برادرم به سفر می رویم و انرژی تازه می گیریم.