بانوی کوهنورد نفتی در گفت وگو با «مشعل»:
اورست، رویایی است که حتی فکر کردن به آن بسیار زیباست
آرش جعفری در خانواده ای ورزشی و نفتی به دنیا آمده و از همان دوران کودکی، ورزش را شروع کرده و هم اکنون با پیمودن پله های ترقی، در بام نفت ایران به عنوان همکار نفتی مشغول به کار است و همزمان یک ورزشکار حرفه ای است. پگاه شاکرمی، فرزند محمدرضا شاکرمی، در شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران مشغول به کار است. محمدرضا شاکرمی، پدر پگاه شاکرمی کارمند خدمات که سال های زیادی از خدمتش در زمان جنگ را در مناطق عملیاتی گوره، رگ سفید و بی بی حکیمه گذرانده، بازنشسته نفت و ورزشکار است. درتیم فوتبال تاج گچساران بازی می کرده و سپس در نفت و در مسابقات والیبال شرکت کرده و سال ها بازیکن بوده و بعدها سرپرست تیم والیبال نفت و گاز گچساران شده و در بیلیارد نیز تبحر دارد. حالا پگاه شاکرمی، پا جای پای پدر گذاشته و علاوه بر نفتی بودن، در رشته های شنا، بدمینتون ، بسکتبال، کوهنوردی، بدنسازی و یوگا نیز کار می کند؛ البته کوهنوردی، رشته اصلی ورزشی اوست که موفق شده قله های زیادی را در ایران و خارج از ایران فتح کند. صعود به قله کازبک گرجستان با ۵۰۴۱ متر ارتفاع، معروف به اورست کوچک (به دلیل وجود یخچال های عمیق و گسترده) در روزهای پایانی مرداد 1401 موجب شد تا با این ورزشکار و کوهنورد نفتی گفت وگویی داشته باشیم که باهم می خوانیم.
با یک بیوگرافی از خودتان شروع کنید؟
مهر سال 1355 در شهر آغاجاری و در خانواده ای ورزشی و نفتی به دنیا آمدم. تحصیلاتم، لیسانس حسابداری است. فرزند شرکتی هستم و از سال 1380 در شرکت نفت شاغل شدم و هم اکنون در دبیرخانه کمیسیون مناقصات کار می کنم. پدرم علاوه بر اینکه نفتی بودند، از ورزشکاران و پیشکسوتان ورزش فوتبال، والیبال و بیلیارد نفت و گاز گچساران به شمار می روند که الان بازنشسته شده اند.
ورزش را از چه زمانی شروع کردید؟
از سال 1375 بعد از پایان دبیرستان فعالیت ورزشی ام را آغاز کردم. در رشته های مختلفی فعالیت داشتم و تا حدودی هم موفق بودم. رشته پایه واصلی من، آمادگی جسمانی بود که سال ها در مناطق و وزارت نفت و در مسابقات کارگران مدال آور بودم و در سال 1385 صاحب مدال طلای کشوری و قهرمان قهرمانان مسابقات شدم.
به غیر از کوهنوردی، ورزش دیگری هم به صورت حرفه ای انجام می دهید؟
در رشته های شنا، بدمینتون و بسکتبال هم فعالیت داشتم؛ اما در حال حاضر علاوه بر کوهنوردی، بدنسازی و یوگا کارمی کنم؛ البته نه به صورت حرفه ای؛ اما جزو فعالیت های همیشگی و دائمی من است.
چه شد که از بین این همه رشته ورزشی، کوهنوردی را انتخاب و از چه زمانی آ ن را شروع کردید؟
از سال 1375 این ورزش را با دوستانم شروع کردم؛ اما متاسفانه با وجود پتانسیل فردی و جغرافیایی زیادی که در این منطقه وجود دارد، دچار محرومیت های زیادی است که این موضوع همواره مانعی به شمار رفته و قطعا اگر در شهری بزرگ زندگی می کردم، سال ها پیش صعودهای شاخصی را می توانستم انجام دهم؛ اما به دلیل علاقه ای که به این رشته دارم، حدود ۷ سالی است که به طور مستمر کوهنوردی می کنم؛ البته این را هم باید اضافه کنم که خانواده من ورزشی هستند، به همین دلیل هیچ روزی نیست که پرانرژی نباشم و فعالیتی انجام ندهم، حتی با هوای گرمی که منطقه ما دارد. همه اینها دست به دست هم داده تا ورزش کوهنوردی را انتخاب کنم.
مشوق شما در ورزش چه کسانی بودند؟
خانواده و دوستان ورزشی خوبی دارم که همیشه من را برای موفق تر شدن تشویق می کنند و درواقع مشوق اصلی من هستند.
ورزش کوهنوردی را تا چه زمانی ادامه می دهید؟
کوهنوردی، رشته ای است که اگر اصولی و صحیح انجام شود، سن ندارد و من خیلی دوست دارم تا زمانی که زنده ام و توان دارم، کوهنوردی کنم.
برنامه ها و اهداف ورزشی شما در آینده چیست؟
قطعا هدف در کوهنوردی، فتح قلل مرتفع دنیا و بام جهان است. برای من هم صعود به قلل ۷ و ۸ هزار متری، رؤیایی است که دست یافتنی خواهد بود. فقط اراده و تلاش می خواهد که امیدوارم شرایط مالی که بخش بزرگی از این مسیر را هموار می کند، برای من مساعد شود یا اینکه بتوانم اسپانسری برای فعالیتم پیدا کنم تا آرزویم که فتح بزرگترین قلل دنیاست، محقق شود.
سقف آرزوهای شما در ورزش کوهنوردی چیست؟
فتح اورست؛ اورست رؤیایی است که حتی فکر کردن به آن بسیار زیباست.
تاکنون به کدام ارتفاعات و قلل صعود کرده اید؟ داخلی و خارجی؟
در داخل کشور به بیشتر قلل مرتفع صعود داشته ام؛ مثل دماوند، سبلان، علم کوه، سهند، قلل خلنو تهران، اشترانکو، کلجنو، زلیخا، پرو کرمانشاه، کان صیفی، هزار کرمان، کینو و... . در ادامه باید بگویم که من در سال گذشته، خط الرأس کامل رشته کوه دنا را که تقریبا ۴۸ قله بالای ۴ هزار متر دارد، در ۷ شبانه روز طی کردم و نخستین بانوی استان کهگیلویه و بویراحمد بودم که موفق به انجام این کار شدم. همچنین صعود زمستانه قلل دنا، دماوند و سبلان را موفق به انجام آن شدم. در خصوص صعودهای برون مرزی هم باید بگویم که به آرارات ترکیه و کازبک گرجستان (اورست کوچک) صعود کرده ام و ۱۲مهر امسال هم عازم اولین قله ۶هزاری در نپال هستم.
کوهنوردی در نفت را چگونه می بینید؟
متاسفانه در منطقه ما اصلا برای بانوان هیچ گروه یا فعالیتی در نفت وجود ندارد و فرزندان، همسران و کارکنان خانم در باشگاه های آزاد شهرستان فعالیت دارند. امیدوارم شرایطی فراهم شود که بانوان نفتی هم بتوانند تحت باشگاه کوهنوردی نفت، به این ورزش بپردازند؛ چون از ظرفیت و توانایی بالایی برخوردارند.
ورزش کوهنوردی در ایران را چطور ارزیابی می کنید؟
من در جایگاهی نیستم که نظر کلی در مورد این گستره فعالیت بدهم؛ اما بخش مثبت این موضوع، استقبال زیادی است که طی سال های گذشته، بویژه از زمان کرونا از این رشته ورزشی شده و خوشبختانه موفقیت های پی درپی هموطنانمان چه بانوان و چه آقایان را در مناطق مختلف جهان شاهد هستیم؛ اما متاسفانه ایرادهای زیادی هم در این ورزش وجود دارد که به دنبال آن، آسیب ها و آمار بالای مرگ و میر رخ می دهد. قطعا اگر علاقه مندان در بدو ورود به این رشته، همه دوره ها و آموزش های لازم را طی کنند و علم کوهنوردی را بیاموزند، آمار حوادث بسیار کم خواهد شد.
چه توصیه دیگری به بانوان برای حضور در رشته کوهنوردی دارید؟ فکر می کنید بانوان ایرانی این توانایی رادارند که بتوانند به ارتفاعات بالای 5 هزار متر صعود کنند ؟
با اینکه بانوان کوهنورد توانمندی در این منطقه هستند؛ اما تاکنون هیچ گروه یا تیمی برای کوهنوردی بانوان نفت تشکیل نشده است. باتجربه ای که در این سال ها در گروه های مختلف کوهنوردی به دست آورده ام، به جرات می توانم بگویم که در بسیاری موارد، بانوان از نظر توانایی و استقامت در کوهنوردی نه تنها از آقایان کمتر نیستند؛ بلکه برابر و در مواردی هم قوی تر از برخی مردان ظاهر شده اند. برای همین امیدوارم بانوان بیشتری جذب این رشته شوند و مطمئنا با آموزش لازم می توانند به قلل مرتفع 5 هزار متر و بالاتر صعود کنند.
در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید؟
بسیار سپاسگزارم از شما و نشریه خوب «مشعل» که وقت گذاشتید و به من، به عنوان یک ورزشکار نفتی فرصتی دادید تا بتوانم صدای همنوردان و بانوان دیگر باشم. امیدوارم کوهنوردی در صنعت نفت، روز به روز پیشرفت کند و شاهد صعودهای شاخصی از سوی بانوان نفتی در جهان باشیم، بخصوص در نفت و گاز گچساران که پتانسیل انسانی و جغرافیایی خوبی برای این رشته دارد. از خانم ها فانی و صمیمی هم باید تشکر کنم که در این ورزش حامی من بودند. از آقایان مهرداد کاه کش مدیر عامل شرکت نفت و گاز گچساران، آیت الله علیپور مدیر منابع انسانی و رحمت الله محمدی رییس امور ورزش به خاط حمایت هایشان تشکر ویژه دارم. این نکته را هم باید اضافه کنم که ورزش کوهنوردی، بسیار پرهزینه است. برای همین امیدوارم مسؤولان ورزش نفت از این رشته و ورزشکاران حمایت کنند تا دلگرم تر باشند؛ البته حمایت های مالی هم نیاز است؛ چون در نهایت باعث افتخار نام نفت هستیم..
کوهپیمایی بانوان شرکت ملی نفت در «دره زمان»
گروه کوهنوردی بانوان شرکت ملی نفت ایران در یک برنامه کوهپیمایی به دره زمان رفتند.
دره زمان، تنگه ای زیبا و بکر کوهستانی در دل شهرستان پلور استان مازندران است. منطقه کوهستانی دره زمان در دل رشته کوه البرز قرار دارد. در این دره زیبا، رودخانه ای خنک و زلال جاری است که در برخی مناطق، عمق آن به یک و نیم متر می رسد.
این منطقه کوهستانی به خاطر رودخانه آن، هوایی پاک و تمیز دارد که باعث خنکی هوای آن شده است. فصل گرم سال همانند تابستان، موقعیتی عالی را برای کوهپیمایی به این منطقه ایجاد می کند.
38 نفر از بانوان کوهنورد شرکت ملی نفت ایران از ساعت 10:30 وارد دره زمان شدند و در ادامه در یک مسیر ترکیبی (کوهپیمایی در خشکی و رودخانه) پس از 3 ساعت کوهپیمایی در ساعت 13:30 به آبشار و انتهای مسیر رسیدند و به کوهپیمایی خود پایان دادند.
کوهنوردانی که در این کوهپیمایی شرکت داشتند، عبارتند از:
سمیه خوش سیرت، مریم احسنی، آزیتا سعیدی، سرور خسروشاهی، سمیرا ساعدی، لیندا هوشیار، شهناز حسنی، اعظم عباسی، آذر علیخانی، فاطمه میرشفیعی، زینب احمدی، فریده قلی یار، الهه اللهیاری، طاهره حسن زاده، الهام ابن علیان، مرضیه سلطانی، ملکه توکلی، فاطمه مهرخواه، ناهید ناصری، فاطمه پرست نژاد، فیروزه رهبر، فرزانه طیاری، زینب هزاوه ای، پرستو احمدی، خدیجه علی پناه، فرشته زارعی، فریده عباسی، مهری آذردار، سارا عاشری، زهره زارع، بهناز دمهری، توران اسامی، مژگان لجمیری، مهتاب محمدی، سمانه زارع، مریم گلشنی، اسماعیل پژوهیده و علی قربانی.