گفت وگو با همکار بسکتبالیست در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران:
سربلند در ورزش، تحصیل و کار
مشعل به عنوان کارمند نمونه شناخته شده است. علاوه بر اینکه موفقیت های بسياري را در زمينه تحصيلي داشته و مقالات ISI متعددي را به ثبت رسانده، از بسکتبالیست های خوب ایران نیز به شمار می رود. علی هدایتی، از همکاران شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران- تأسيسات قم است. او که دارای 25 مقام در سطح شهرستان، استان و کشور است، در دورانی که ورزش می کرده، تحصیل را کنار نگذاشته و رشته مورد علاقه اش را تا مدرک فوق دکترا ادامه داده است. همکاران و مدیران شرکت، او را کارمندی متخصص، حرفه ای و اخلاق مدار می دانند و درباره او می گویند: به قول استاد شهریار «آنچه خوبان همه دارند، تو یکجا داری». با همکار نمونه و ورزشکار شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران- تأسيسات قم گفت وگویی داشته ایم که باهم می خوانیم.
از خودتان بیشتر بگویید؟
علی هدایتی، متولد سال 1370 در شهرستان گلپایگان هستم. مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا را به ترتیب در دانشگاه های صنعت نفت، دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه علم و صنعت ایران در رشته مهندسی شیمی گذرانده ام. از سال 1398 از طریق بورسیه دانشگاه صنعت نفت، وارد شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران- تأسيسات قم شدم و در سمت کارمند عمليات در حال انجام وظیفه هستم. هم اکنون نیز در حال گذراندن دوره فوق دکترای این رشته در دانشگاه علم و صنعت هستم و درعین حال، هم کار می کنم و هم ورزش.
همکارانتان از شما خیلی تعریف می کنند؟
همکاران و مدیران به من لطف دارند. معتقدم که اخلاق خوب، روی خوش و تعهدِ اخلاقی و حرفه ای به کار، باعث می شود شما در زندگی پیشرفت کنید؛ چه در عرصه ورزش و چه در زمینه تحصیلات و چه در حیطه شغلی که دارید.
ورزش را از چه زمانی شروع کردید و چه شد که بسکتبالیست شدید؟ اولین مربی و مشوق شما چه کسانی بودند؟
من هم مثل سایر پسربچه ها از سنین نوجوانی به ورزش علاقه مند بودم، بخصوص از نوع توپی آن؛ اما برعکس خیلی ها به جای فوتبال، به بسکتبال علاقه داشتم. از سن 11 سالگی و با تشویق مربی ورزش در مقطع ابتدایی، بسکتبال را شروع کردم. آقایان صدرایی، اسدی و بستاکی، مربیان سازنده ای بودند که زحمات بسیاری برای من کشیدند. تمام رده های سنی شامل مینی بسکتبال، نونهالان، نوجوانان و جوانان را زیر نظر ایشان گذراندم. علاقه به ورزش های گروهی و حمایت های پدر و مادر نیز باعث تشویق بیشتر من به ادامه این راه شد.
به ورزش های توپی اشاره داشتید و برخلاف سایر پسربچه ها به جای فوتبال به سمت بسکتبال رفتید، چرا بسکتبال را انتخاب كرديد و غير از بسکتبال به ورزش ديگري هم مشغول هستيد؟
بسکتبال، اولین ورزشی بود که به خاطر فیزیک بدنی ا م و با تشویق و راهنمایی مربیان، آن را انتخاب کردم. در کنار بسکتبال، به دوومیدانی هم علاقه دارم؛ البته علاقه ام بیشتر به دلیل تأثیر مثبت این رشته در بالا بردن آمادگی جسمانی است. برای همین در مقطعی این رشته را دنبال می کردم؛ اما همان طور که گفتم، به بسکتبال علاقه خاصی دارم و به دلیل کسب موفقیت در سال های اول شروع این رشته ورزشی، مثل حضور در تیم های منتخب استانی و مسابقات کشوری، ورزش دیگری را انتخاب نکردم.
تا به حال مسابقات شما در چه سطحی بوده (استانی، کشوری و...) و طی سال های اخیر موفق به کسب چه عناوینی شده اید؟
دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، در مسابقات انتخابی، در سطح شهرستان و سپس در سطح استانی و کشوری شرکت کردم و از سال 1381 تا 1387 عناوین و قهرمانی های متعددی را در سطوح استانی و کشوری به دست آوردم. بعدازآن با حضور در مسابقات المپیاد دانشجویی، به اردوهای تیم ملی دانشجویان دعوت شدم. از افتخارات دیگری که توانسته ام به دست بیاورم، شرکت در مسابقات کشوری مانند مسابقات زیرگروه لیگ برتر کشور، مسابقات لیگ دسته 2 و لیگ دسته(یک) استان اصفهان و استان تهران بود.کسب مقام قهرمانی در مسابقات زیرگروه لیگ برتر بسکتبال باشگاه های کشور، مقام اول مسابقات لیگ دسته ۲ بسکتبال بزرگسالان کشور، مقام سوم لیگ دسته ۲ بسکتبال جوانان کشور و مقام سوم لیگ ستارگان باشگاه های تهران از مهم ترین عناوینی است که به دست آورده ام.
در حال حاضر عضو چه تیمی هستید؟
هم اکنون به عنوان سرپرست کمیته مربیان هیأت بسکتبال شهرستان گلپایگان در زمینه آموزش و مربیگری در گروه های سنی پایه و اعزام تیم های رده های سنی به مسابقات فعالیت دارم که متأسفانه به دلیل شیوع بیماری کرونا، تمامی فعالیت های ورزشی با اخلالی جدی روبه رو شده است.
مشوق اولیه شما چه کسی بود؟ آیا بقیه اعضای خانواده هم اهل ورزش هستند؟
مربیان پایه، اولین مشوقان من برای شروع و ادامه ورزش بسکتبال بودند. حمایت خانواده نیز باعث ایجاد انگیزه بیشتر و پیشرفت من در ورزش شد. مادرم همیشه ورزش در کنار تحصیل را دوست داشت و از من حمایت می کرد و پدرم هم با حضور در مسابقاتی که برگزار می شد، انگیزه مضاعفی به من می داد.
انگیزه تان از ورزش کردن چیست؟
در دورانی که ورزش را به صورت حرفه ای دنبال می کردم، رشد، پیشرفت و کسب قابلیت های بیشتر و میل به رقابت و پیروزی از انگیزه های اصلی من بود. در حال حاضر هم داشتن جسم و روح سالم، از اولویت بالایی برای من برخوردار است و به نظرم ورزش، راهی عالی و مطمئن برای داشتن یک زندگی شاد و سالم است.
توصیه شما به هم سن و سال هایتان چیست؟
مسیر سختی پیش روی همه ماست. در این مسیر، دوستان و دشمنان واقعی را پیدا می کنیم. کسانی که در این راه به ما کمک می کنند و کسانی که مانع پیشرفت ما می شوند. این ما هستیم که می توانیم با تلاش و پشتکار، مشکلات را از سر راه خود برداریم.
ورزش چه تأثیری بر کار شما داشته است؟
مسلماً يك شخص ورزشكار، با تنبلي و كسالت بيگانه است و علاوه برداشتن بدنی متناسب و خوش فرم، روحیه ای بالا و شاداب دارد که اين ویژگی، ارتباطات او را در زندگي روزمره، هم در خانواده و هم در اجتماع، بخصوص در محيط كار حفظ می کند.
ازنظر شما ورزشکار به چه کسی گفته می شود؟
در دنیای ورزش قهرمانی، همه ورزشکار هستند. بعضی از ورزشکاران به قهرمانی می رسند؛ اما همه آنها ورزشکار حرفه ای نیستند؛ چون یک ورزشکار حرفه ای، زندگی خود را در ورزش کردن معنا و تمام ارکان و ابعاد زندگی اش مانند کار، تمرین، یادگیری و آموزش، تفریح و استراحت و تغذیه را بر اساس پیشرفت و رشد در ورزش تنظیم می کند.
آرزوی شما در بسکتبال چیست؟
تأسیس یک آکادمی بزرگ بسکتبال برای استعدادیابی و آموزش پایه به نوآموزان بسکتبال در سطح کشور است. پیدا کردن بازیکنان مستعد ازنظر فیزیکی و یادگیری صحیح تکنیک های بسکتبال از نونهالی، می تواند کمبودها و مشکلات موجود در این ورزش را در کشور کمتر کند.
حرف خاصی باقی مانده که نگفته باشید؟
به تمامی همکاران توصیه می کنم، در برنامه ریزی برای زندگی خود، زمانی را به ورزش کردن اختصاص دهند؛ زیرا ورزش باعث سلامت و پویایی می شود. با این توضیح که حتماً نباید به صورت حرفه ای ورزش کنند. همین که روزی چند ساعت پیاده روی و ورزش های کششی و هوازی داشته باشند، از زندگی سالم تر و روحیه ای بالاتر برخوردار خواهند بود.
کسب 5 مدال در مسابقات پارا آسیایی
فرزند یکی از همکاران شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون، مدال آورترین ورزشکار مسابقات پاراآسیایی شد.
دانیال محسنیان، فرزند محمود محسنیان از کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون، با کسب 2 مدال طلا و 3 مدال نقره، لقب مدال آورترین ورزشکار در چهارمین دوره مسابقات پاراآسیایی جوانان 2021 بحرین را از آن خود کرد.
دانیال محسنیان، کاپیتان تیم ملی شنای جانبازان و معلولان جوانان ایران است که موفق شد با کسب 5 مدال در مسابقات پاراآسیایی، این افتخار را در عرصه بین المللی برای کشورمان به دست آورد.
او در شنای 50 و 100 متر آزاد، مدال طلا و در 100 متر کرال، 100 متر پروانه و 100 متر آزاد، مدال نقره گرفت تا 5 مدال از 13 مدال ارزشمندی را که جوانان خوزستانی در این تورنمنت کسب کرده اند به نام خود ثبت کند.
گفتنی است، محسنیان مصمم است در مسابقات آسیایی 2022 و پس از آن پاراالمپیک 2024 پاریس نیز حضور یابد.
همکار شرکت گاز استان ایلام مربی بین المللی کونگ فو شد
یکی از همکاران شرکت گاز استان ایلام، موفق به اخذ مدرک مربیگری رتبه C بین المللی از سوی فدراسیون آسیایی کونگ فو و کمیته ملی المپیک و نیز دریافت شال بند دان ۷ فدراسیون کونگ فو و هنرهای رزمی کشور شد.
سعید شعبانی، از کارکنان شرکت گاز استان ایلام توانست در دوره مربیگری C بین المللی که از سوی کمیته ملی المپیک و فدراسیون آسیایی کونگ فو برگزار شد، این دوره را با موفقیت به پایان برساند و به دریافت حکم مربیگری رتبه C آسیایی نایل آید.
وی همچنین در آزمون ارتقای سطح فنی فدراسیون کونگ فو شرکت کرد و توانست شال بند مشکی دان ۷ این رشته را به دست آورد.
این ورزشکار ۲۷ سال است که در زمینه هنرهای رزمی فعالیت دارد و چند دوره قهرمان کشور شده و عضو تیم ملی بوده و در حال حاضرهم مربی تیم ملی بزرگسالان فدراسیون کونگ فو و هنرهای رزمی کشور است.
سرمربی تیم گلف ملی حفاری:
در گروه مرگ هستیم، قهرمانی قابل پیش بینی نیست
مسابقات لیگ برتر گلف باشگاه های ایران شروع شد و سرمربی تیم گلف ملی حفاری با بیان اینکه امسال تیم های مطرح و عنوان دار دوره های گذشته در یک گروه هستند، گفت: اینکه بتوانیم قهرمان شویم، قابل پیش بینی نیست.
گودرز مولایی، سرمربی تیم گلف ملی حفاری، درباره موفقیت تیمش در هفته اول لیگ برتر کشور اظهار کرد: نهمین دوره لیگ برتر گلف کشور در حال برگزاری است و در نخستین دیدار برابر تیم منطقه آزاد اروند، به برتری رسیدیم؛ لیگی که تاکنون تیم حفاری در شش دوره آن به قهرمانی و در دو دوره نیز به مقام نایب قهرمانی رسیده است. به نظرم امسال، تیم ها نسبت به سال های گذشته قوی تر و بازیکنان تراز اول کشور هم تقریباً بین تیم ها تقسیم شده اند، به همین دلیل نمی توان پیش بینی کرد که کدام تیم ها به دور دوم صعود می کنند.
وی در ادامه بیان کرد: امسال تیم های مطرح و عنوان دار دوره های گذشته در یک گروه هستند و رقابت سخت و تنگاتنگی شده است. گروه ما به گروه مرگ معروف است و بر این اساس، بازی ها سخت هستند. پیش بینی می شود که مسابقات نسبت به فصل های قبل گرم تر باشد.
سرمربی تیم گلف ملی حفاری گفت: اینکه امسال بتوانیم قهرمان شویم را نمی توانیم پیش بینی کنیم؛ زیرا در گلف، هیچ بازی قابل پیش بینی نیست و ممکن است یک بازیکن تراز اول کشور، مقابل یک بازیکن جویای نام، شکست بخورد و این موضوع به تجربه ثابت شده است.
وی درباره تأثیر لیگ در داشتن یک تیم ملی گلف قوی نیز عنوان کرد: بدنه تیم ملی از همین بازیکنانی است که خود را در لیگ برتر مطرح می کنند. بازیکنان در طول سال با برگزاری لیگ، تمرین های مستمری دارند و در طول لیگ هم محک می خورند، به همین دلیل آمادگی خوبی دارند و می توانند خود را معرفی کنند.
شایان ذکر است، تیم گلف ملی حفاری اهواز که در گروه دوم قرار دارد، در هفته نخست موفق شد با نتیجه 4 بر یک، تیم منطقه آزاد اروند را شکست دهد.