وی می گوید: در مسابقات آسيا و اقيانوسيه اندونزی، شركت گاز حامی من بود و با مربيانی که برای تمرين و كلاس می آوردند، بسيار به من کمك كرد.
ساعتیان رسيدن همزمان به اهداف علمی و ورزشی، موضوع حجاب و حاميان مالی را عمده ترين چالش های خود در این مسير می داند و می گوید: برای رقابت های آسیا و اقيانوسيه كلمبو ٦ سال تلاش كردم و به مسابقات بين المللی نرفتم تا بتوانم به آن چيزی كه می خواهم، برسم.
وی می گوید: لحظه بالارفتن از سكوی قهرمانی، بسیار لذت بخش وغيرقابل توصيف است. همیشه استادم (سركار خانم حسنين) می گفت: «قهرمان، لحظه بالا رفتن از سكو بايد به اين بينديشد كه از اينجا كار سخت تر است؛ چراکه نفر دوم با هدف بلندتری برنامه می ريزد تا شديدتر و سخت تر تلاش كند و لحظه پايين آمدن از سكو، هیچ کس ديگر قهرمان نيست تا رقابت های بعدی تعیین کننده باشد.»
ساعتیان، الگوی ورزشی خود را ابتدا ريكا اوسامی ژاپنی، قهرمان جهان و سپس مربی اش عنوان می کند و می گوید: در خانواده ما، برادرم نیز قهرمان المپيك جودو (كاتا) ناشنوايان و کم شنوایان است. همچنين عناوين قهرمانی كشوری در رشته جودو را نیز دارد و حضور در رقابت بين المللی را نیز تجربه کرده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا زمانی که وارد این رشته شدید، به قهرمانی جهان فکر می کردید و چه انگیزه ای باعث شد تا به قهرمانی برسید، می گوید: من به طور قطع با هدف قهرمانی وارد اين عرصه شدم و بهترين بودم. خيلی دوران سخت و پرفراز و نشيبی را سپری كردم؛ اما هیچ وقت انگيزه رسيدن را از دست ندادم و هر روز مصمم تر از ديروز بودم. ساعتیان می افزاید: در دوران حرفه ای نزديك مسابقات، حداقل روزی ٨ ساعت تمرين می کردم، قطعا می توانستم اين زمان را به تفريحات مختلف دوران كودكی اختصاص دهم؛ اما كاراته برايم بهترين تفريح بود. بلافاصله پس از تمرين سراغ درس می رفتم، زمان کم می آوردم و همزمان باید هم درس می خواندم و هم تمرین می کردم تا بدنم افت نكند. با برنامه ريزی دقيق و سخت و گاه شب بیداری ها توانستم به آنچه می خواهم، برسم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا همزمان با ورزش، تحصیلات خود را نیز ادامه داده اید ، می گوید: يكی از اهداف بزرگم، رسيدن به رياضيات بنيادين و منطق رياضی بود. پس از تلاش در دوره كارشناسی در دانشگاه الزهرا و مطالعه رياضيات، سال ٩٩ با شرکت در آزمون كارشناسی ارشد، توانستم در دانشگاه شهید بهشتی (اولين دانشگاهی كه رشته منطق رياضيات را گذاشت)، به لطف باری تعالی و به خواست خدا در آن رشته قبول شوم. رشته سختی است و مسيرم دشوارتر شد؛ اما بسيار به آن علاقه دارم و همچنان برای رسیدن به هدفم تلاش می کنم.
ساعتیان در ادامه می گوید: خدا را شاكرم كه به من حاميانی عطا كرد كه بتوانم قدردان آنها باشم، از خانواده ام برای آنكه تلاش كردند تا همزمان با ورزش، علم، اخلاق، ادب، معرفت و… را بياموزم، سپاسگزارم. از برادر قهرمان عزيزم که همواره هم تمرينی عالی و انگيزه دهنده بی نظيری برای من بود، همچنین از همسرم برای تمام حمايت هايش و دست یاری اش در اين مسير، مربی گرانقدر و دوستانم و تمام كسانی كه من را در اين مسير ياری كردند و حتی كسانی كه با ياری نكردنشان نیز به من درس آموختند، سپاسگزارم.
حس خوب ایستادن بر سکوی اول
نگار ارحامی، متولد سال ۸۱ و دانش آموز مقطع دوازدهم علوم تجربی است. وی که در شهرستان بجنورد متولد شده وفرزند علی ارحامی در واحد حراست شرکت گاز استان خراسان شمالی است که موفق به کسب رتبه در جشنواره خوارزمی در رشته زبان و ادبیات فارسی و انگلیسی شده است.
ارحامی در خصوص کسب مقام های علمی خود می گوید: از 6 سالگی به زبان انگلیسی علاقه مند بودم و همین علاقه مندی باعث شد از همان دوران کودکی در کلاس های زبان انگلیسی شرکت کنم و آن را بیاموزم.
وی می افزاید: با سعی، تلاش، تمرین و حمایت خانواده و دبیرانم به فعالیت خود در عرصه یادگیری زبان انگلیسی ادامه دادم تا اینکه در سال 96 در جشنواره نوجوانان خوارزمی در مسابقات کشوری حایز مقام اول شدم. ارحامی می گوید: ایستادن بر سکوی اول و کسب مقام اولی برای نخستین بار در مسابقات کشوری، بهترین خاطره ام است و زمانی که تیم ما به عنوان برنده معرفی شد، بسیار احساس خوب و وصف ناپذیری داشتم. وی که در سال 97 نیز حایز رتبه سوم در رشته ادبیات و زبان فارسی شده است، می گوید: نبود امکانات آموزشی، یکی از بزرگترین چالش ها و دغدغه ها برای دانش آموزان است. بعضی مواقع انگیزه خود را برای ادامه راه از دست می دهم؛ اما علاقه و امید باعث می شود تا استوارتر گام بردارم.
ارحامی با اشاره به اینکه مسؤولان باید حمایت های لازم را در شهرهای کوچک نیز لحاظ کنند، می افزاید: در شهرهای کوچک با وجود امکانات و حمایت های کم و ناچیز؛ استعدادهای زیادی وجود دارد که پتانسیل موفقیت را دارند؛ اما در بیشتر مواقع به دلیل عدم امکانات و حمایت های لازم، افراد از ادامه راه باز می مانند.
وی که دوست دارد در آینده دندانپزشک شود، میگوید: همواره سعی می کنم مشکلات و سد های پیش رو را از میان بردارم و با مشکلات و کاستی ها کنار بیایم تا به اهدافی که دارم، برسم و برای رسیدن به این اهداف، تمام تلاش خود را به کار می گیرم.
حذف واژه «تسلیم» از ادبیات روزهای سخت
پریما حکام زاده که متولد 10 دی سال 67 در تهران و فرزند محمدجواد حکام زاده از همکاران بازنشسته شرکت گاز که پیش از بازنشستگی سرپرستی برق و حفاظت کاتدی خطوط لوله تهران را به عهده داشته است، می گوید: از سنین کودکی به رشته ورزشی والیبال علاقه مند شدم و با توجه به اینکه در خانواده ما ورزش از اهمیت زیادی برخوردار بود و خواهران بزرگتر من به کلاس والیبال می رفتند، رفته رفته علاقه من به این رشته ورزشی بیشتر شد و من جذب آن شدم.وی می افزاید: با توجه به استعدادی که داشتم، بسرعت وارد ورزش حرفه ای شدم و از سن 10 سالگی با حضور در تیم های قهرمانی کشوری توانستم کاپیتان تیم تهران شوم و عناوین بسیاری را در این مدت کسب کرده ام.
حکام زاده با اشاره به اینکه در مسابقات سوپرلیگ والیبال، مقام های زیادی را کسب کرده است، می گوید: به دلیل تعداد بالای عناوین کسب شده، بسیاری از آنها را به خاطر ندارم؛ اما در سال 82 با تیم والیبال شرکت نفت توانستیم مقام سومی را کسب کنیم. در تیم والیبال گاز هم دو بار در سال های95 و 97 بر سکوی قهرمانی ایستادیم و در سال 96 نیز مقام سومی را کسب کردیم.
وی در ادامه می گوید: ورزش، تاثیر بسیار مهمی بر زندگی ام گذاشته و به من یاد داده که در هر شرایطی جنگنده باشم و مشکلات و سختی ها را با سعی و تلاش، پشت سر بگذارم و برای رسیدن به هدفم زود تسلیم نشوم.
وی می افزاید: در ورزش جنسیت مهم نیست، بانوان باید همیشه و همواره به خودشان یادآوری کنند که قوی هستند و در هر کاری می توانند موفق باشند و ورزش نیز از این قاعده مستثنا نیست. عزم و اراده در ورزش بسیار مهم است و هیچ زمانی برای ورزش کردن دیر نیست فقط کافی است که آن را شروع کنند و تسلیم مشکلات نشوند. وی که در سال 89 وارد تیم ملی بزرگسالان شده، می گوید: خانواده ام همیشه و در هر شرایطی مشوق من بوده اند و همواره از من حمایت کرده اند تا بتوانم به این درجه از موفقیت برسم. به یادم نمی آورم مسابقه ای بوده باشد که مادرم در سالن حضور نداشته باشد یا پدرم گزارش ثانیه به ثانیه مسابقه را از مادرم تلفنی نگرفته باشد. خواهران بزرگترم نیز همیشه مشوق من بودند و همواره حمایتم کرده اند. در مجموع باید بگویم که حمایت های خانواده ام باعث شده تا بتوانم موفقیت های مختلف ورزش را در والیبال کسب کنم. وی در پاسخ به این سوال که در دستیابی به این مقام ها با چه چالش هایی مواجه شده اید، می گوید: آسیب های ورزشی، در برخی مواقع رقابت های ناسالم و تضییع حق که باعث می شد، سرسختانه بجنگم و بیشتر از دیگران تمرین کنم. وی در ادامه به حمایت شرکت ملی گاز از تیم های ورزشی بانوان اشاره می کند و می گوید: به اعتقاد من، حمایت شرکت ملی گاز ایران از ورزشکاران و تیم های ورزشی نسبت به ارگان های دیگر خیلی بیشتر است و این مساله جای تشکر و قدردانی دارد؛ اما چند سالی است که این حمایت ها کمرنگ شده است. شرکت گاز همیشه سعی کرده حمایت کند و تا حدی نیز موفق بوده و جای تشکر دارد. امیدوارم تیم های ورزشی شرکت گاز در رشته های مختلف ورزشی همانند گذشته بدرخشند و ما بتوانیم مثل قبل تیم های والیبال گاز را در بین اسامی تیم های برتر نظاره گر باشیم.
شایسته رسیدن به رویاهایمان هستیم
مائده سادات امین زاده، متولد سال 73 که کارشناس تربیت بدنی از دانشگاه شهید بهشتی تهران و فرزند سيدعلی امين زاده از همکاران صنعت گاز در حراست پالايشگاه گاز فجر جم است، می گوید: رشته من به صورت تخصصی تیراندازی است، به طوری که در حال حاضر موسس و مدیر باشگاه تیراندازی خلیج هستم.
وی که استاد رشته تیراندازی در دانشگاه شهید بهشتی تهران است و سابقه کمک مربی تیم ملی نوجوانان، مربی هیأت تیراندازی استان بوشهر را در کارنامه شغلی خود دارد، می گوید: این ورزش را از سال 86 شروع کردم و مشوق اصلی من در این رشته، خانواده ام بخصوص پدرم بود.
وی که در اولين دوره المپيك نوجوانان سنگاپور حضور داشته است، می گوید: در حال حاضر مدرک مربیگری تیراندازی درجه 2، مدرک داوری درجه 3، مدرک مربیگری آب درمانی، مدرک مربیگری رشته سی ایکس، گواهینامه دوره های مدیریت در ورزش و گواهینامه دوره های علم تمرین را دارم.
امین زاده که دارای سوابق قهرمانی در تیم ملی تیراندازی ایران است، می گوید: کسب مقام سوم جهان مسابقات دانشجویان جهان (کره جنوبی) در سال 2015 ، کسب مقام دوم انفرادی و تیمی مسابقات آسیایی (کویت) در سال 2011 ، کسب مقام دوم تیمی مسابقات قهرمانی آسیا (کویت) در سال2012، کسب مقام دوم تیمی مسابقات قهرمانی آسیا (ایران) در سال 2013، کسب مقام سوم تیمی مسابقات قهرمانی آسیا (چین) در سال 2012 و کسب مقام سوم تیمی مسابقات کشور های اسلامی در سال 2009 از جمله افتخاراتی است که توانسته ام در این سال ها به دست آورم.
وی در خصوص سوابق قهرمانی اش در کشور می گوید: کسب مقاوم اول انفرادی قهرمانی کشور، کسب مقام دوم انفرادی قهرمانی کشور، کسب مقام دوم انفرادی مسابقات آزاد کشوری، کسب مقام دوم انفرادی مسابقات جام رمضان، کسب مقام اول انفرادی لیگ برتر، کسب مقام دوم انفرادی لیگ برتر، کسب مقام اول تیمی قهرمانی کشور و کسب مقام دوم تیمی مسابقات قهرمانی کشور در سه سال متوالی از جمله سوابقی است که در کارنامه ورزشی من ثبت شده است.
امین زاده می افزاید: خانم ها و آقایان جدا از جنسيت، شايستگی رسيدن به روياهایشان را دارند وبرای رسیدن به این رویاها باید تلاش و سعی کنند تا بتوانند به آن دست یابند. من از سن كم و بدون حمايت از طرف تربيت بدنی و صرفا با حمایت خانواده، فعالیت ورزشی ام را شروع كردم و همیشه سعی می کنم با عبور از سختی ها و مشکلات رو به جلو حرکت کنم.
پشتکار، کلید عبور از چالش ها
سارینا فیروزپور، متولد سال 82 و فرزند سوسن قایدی، شاغل در حسابداری خزانه منطقه ۵ عملیات انتقال گاز است.
وی که از 5 سالگی به ورزش علاقه مند شده، هم اکنون در رشته کیک بوکسینگ و دفاع شخصی فعالیت می کند و پیش از این در رشته بسکتبال، شنا، شطرنج، والیبال و ژیمناستیک نیز فعالیت داشته است.
فیروزپور با اشاره به برخی از عناوینی که طی سال های گذشته کسب کرده، می گوید: در رشته کیک بوکسینگ، مقام جهانی و در رشته شنا نیز مقام کشوری دارم. در رشته های شطرنج، بسکتبال و ژیمناستیک نیز مقام های استانی کسب کرده ام.
وی با بیان اینکه با وجود برنامه ریزی برای کسب مقام جهانی، باورم نمی شد که به این زودی چنین عنوانی به دست بیاورم، تاکید می کند: علاقه ام به ورزش کیک بوکسینگ، یکی از مهم ترین انگیزه هایم برای کسب مقام بود و با وجود انتقادهای زیاد، مصمم به ادامه مسیر بودم.
فیروزپور با اشاره به آسیب دیدگی پای خود یادآور می شود: به دلیل آسیب دیدگی، یک سال از ورزش عقب افتادم. سرنوشت یکی از ورزشکاران را مرور می کردم که حادثه ای شبیه به من براش اتفاق افتاد؛ اما به کار خود ادامه داد. من هم با وجود آسیب دیدگی، به کارم ادامه دادم.
وی از کسب مقام در رشته دفاع شخصی، به عنوان یکی از بهترین خاطرات دوران ورزشی خود یاد می کند و ادامه می دهد: شرکت در مسابقه امدادگر به همراه دوستانم، سفر به بندرانزلی و همچنین مسابقات ملی گاز به همراه دوستانم از بهترین رویدادهای دوران ورزشی ام است.
فیروزپور تاکید می کند: از دوران کودکی نیز خاطرات خوبی از شرکت گاز به یاد دارم. شرکت گاز از بانوان ورزشکار حمایت می کند و امکانات خوبی در اختیارشان قرار می دهد.
وی به بانوان توصیه می کند: هر فردی می تواند به هر هدفی هرچند سخت و دشوار برسد، فقط به پشتکار نیاز دارد.
فیروزپور با اشاره به حمایت های مادر خود به عنوان یکی از بهترین مشوق هایش می گوید: مادرم در مواردی که شکست می خوردم، من را امیدوارم می کرد. دیگر اعضای خانواده و مربی ام نیز در این مسیر من را حمایت کردند.
وی در پایان یادآور می شود: بزرگترین چالشم، تداخل ورزش و درس خواندن بود. فشار درسی بسیار زیاد و تمرین های ورزشی هم بسیار سنگین بود.