«مشعل» یک اثر فاخر است به بزرگی هزارها و هزاره ها
دقیق به یاد ندارم آخرین نشریه کاغذی «مشعل» را که با دست لمس کردم و ورق زدم، چندمین شماره از این نشریه بود؟ و واقعاً هیچ تصویر ذهنی ماندگاری از مطالعه نسخ الکترونیک این نشریه طی چند سال گذشته به یاد ندارم... چرا که نشریه الکترونیک را فاقد روح و کشش لازم برای مطالعه می دانم؛ اما به جرات باید گفت که هفته نامه «مشعل» همیشه و از هر لحاظ خوب و قابل قبول بوده و طی چند سال گذشته، هم به لحاظ کیفیت محتوا و قالب بندی و هم به لحاظ جذابیت های بصری، شاهد تغییرات مثبت و بنیادین بوده است. به نظر بنده «مشعل» یک اثر فاخر است؛ چرا که در آن از تلاش، کوشش، تولید، خدمت رسانی، شکوفایی و امید می گوید و همه اینها یعنی فخر، غیرت و خودباوری... و چه چیزهایی بهتر از این!!!
اما واقعاً هدف از انتشار این نشریه ارزشمند چیست؟ انعکاس اخبار و رویدادهای مهم و دستاوردها و تلاش
خدمت رسانی به کارکنان خدوم صنعت نفت.
روزگاری را به یاد دارم که کارگران و کارکنان زحمتکش عملیاتی در گرما و رطوبت طاقت فرسای سکوهای نفتی در خلیج فارس، زیر سایه لوله ها و ظروف تفکیک در زمان استراحت خود، جای دنجی پیدا می کردند و با ورق زدن صفحات و خواندن مطالب جذاب یا دیدن یک تصویر آشنا خستگی در می کردند و دوباره مهیای کار می شدند. آن زمان می شد این نشریه را در دستان کارکنان ساعی در هر سطحی از مسؤولیت و سواد و تجربه دید؛ آنها خود را مالک این نشریه می دانستند و اینگونه تعلق خود را به صنعت نفت نشان می دادند. اگر عکس یا مطلب جالب و مرتبطی پیدا می کردند، حتماً پای این نشریه به منزل کشیده می شد و اعضای خانواده هم آن را می دیدند و می خواندند و به یادگار نگه می داشتند...
حال سوال این است با اینکه کیفیت این نشریه در ابعاد مختلف افزایش پیدا کرده، اما چقدر به هدف اصلی نزدیک تر شده ایم؟ ضریب نفوذ اطلاع رسانی به کمک این نشریه چه میزان افزایش یافته و آیا همچنان همه کارکنان، امکان دسترسی و مطالعه این نشریه را دارند؟ آیا آن کارگر در دورترین مناطق محروم عملیاتی هنوز می تواند در خلوت خود غرق در صفحات «مشعل» شود؟ خیر نمی شود. متاسفانه الان «مشعل» را فقط باید از پشت میز و صندلی در یک اتاق به مدد یک سیستم رايانه اي دید و خواند. اگر بتوان آمارگیری کرد، حتماً از تعداد خوانندگان نشریه کاسته شده است، یعنی به همان نسبت از هدفمان دور شده ایم... و به همان نسبت گرایش کارکنان به خبرگزاری ها و کانال های تلگرامی به اصطلاح نفتی بشدت افزایش یافته است. به عبارتی، ناخواسته، جایگزین های دیگری برای نشریه رسمی و استاندارد «مشعل» تعریف شده است. به هر حال تغییر شکل انتشار این نشریه حتماً مزایا و فوایدی هم داشته که از درک بنده خارج است؛ اما همانگونه كه گفتم، «مشعل»، نشریه بزرگی است به بزرگی هزار و هزاره ها، حتماً نسخ اولیه آن جزو اسناد تاریخی است و حتماً شماره هزارم آن هم در زمان چاپ دو هزارمین شماره آن، تاریخی و ماندگار خواهد بود... و حتماً تهیه و تدارک این محتوا به دست همکاران محترم نشریه، ارزشمند و هنرمندانه است و جای بسی سپاس و قدردانی دارد...
با آرزوی موفقیت و بهروزی برای شما
احسان رضايي نژاديان، مديرمنابع انساني شركت نفت خزر
اهمیت بسزای «مشعل» در انعکاس خدمات گسترده وزارت نفت
در دنياي ارتباطات، تعاريف متنوعي براي رسانه ذكر شده؛ اما با توجه به ماهيت عمومي آن، مي توان رسانه را «ابزار يا فناوري قلمداد كرد كه پيام را به مخاطباني در نقاط مختلف منتقل می كند» زماني كه تعداد مخاطبان بي شمار يا پرشمار باشد، رسانه نيز به رسانه جمعي تبديل می شود. همچنين به ابزاري كه براي ارتباط فردي مورد استفاده قرار می گيرد، بالتبع رسانه فردي گفته می شود. كتاب، زبان (در ارتباط فردي) تلفن و... از اين دست رسانه است. به هر حال با توجه به تنوع تعريف رسانه، تعريف واحدي كه مورد اقبال همگان باشد، براي رسانه وجود ندارد. ضرورت وجودي رسانه دقيقاً به سبب نقش و تاثيرات آن است و مهم ترين نقش هاي رسانه، چنانكه در تعريف آن ذكر شد، انتقال پيام است از طرف فرستنده به گيرنده يا مخاطب كه براي آن نقش هاي مختلفي می توان تصور كرد؛ نقش اطلاع رساني، نقش آموزشي، نقش سرگرمي و... از مهم ترين كاركردهاي رسانه است. با توسعه رسانه هاي ديجيتالي و ايجاد درگاه هاي اختصاصي از سوي شركت هاي تابعه، بيشترين استفاده براي معرفي شركت ملي پالايش و پخش در رسانه هاي اختصاصي نظير سايت شركت، پورتال داخلي، شبكه هاي اجتماعي و همچنين همكاري جاري با رسانه هاي جمعي صورت مي گيرد. نشریه «مشعل»، یکی از رسانه های اداره کل روابط عمومی وزارت نفت است که بدو استخدام در وزارت نفت با اين نشريه آشنا شدم و معمولاً مطالب آن را پيگيري می كنم؛ هرچند از زمان ديجيتالي شدن، قدري كاهش داشته است. مهم ترين نقشي كه در كل براي رسانه می توان در نظر گرفت، نقش اطلاع رساني است؛ اما براي يك نشريه سازماني و داخلي، علاوه بر نقش اطلاع رساني به عنوان ارگان رسمي سازمان، نقش هاي آموزشي و سرگرمي بويژه براي خانواده ها و به عنوان وسيله اي براي ارتباط و شناخت بيشتر خانواده ها با محيط كار پدران و مادران اهميت پيدا می كند. علاوه بر اين تقويت ارتباطات داخلي از طريق ورود «مشعل» به اخبار كاركنان و خانواده ها می تواند از جمله انتظارات عمومي از از این نشریه باشد. مهم ترين مسؤوليت «مشعل» معرفی درست، شفاف و دقيق مجموعه وزارت نفت به منظور تقويت ارتباط مخاطبان با وزارت نفت است. به طور طبيعي، هر چقدر شناخت مردم از مجموعه اي مانند وزارت نفت بيشتر و درست تر باشد، اجراي سياست هاي اين وزارتخانه با چالش هاي كمتري مواجه خواهد شد. به عبارت بهتر «مشعل» با انتقال درست مطالب به مردم می تواند حجم حمايت هاي مردمي را از وزارت نفت تقويت كرده و افزايش دهد. به نظر بنده این نشریه مي تواند در شناساندن بخش هاي مختلف صنعت نفت و خانواده هاي كاركنان و همچنين معرفي كاركنان خلاق و موفق مناطق عملياتي به منظور ايجاد انگيزه در بين كاركنان زحمتكش صنعت نفت، فعاليت بيشتري داشته باشد. «مشعل» باید با توجه به ديجيتالي شدنش، به عنوان رسانه تخصصي وزارت نفت، در بين مخاطبان بيرون سازمان، به مطمئن ترين و قابل استنادترين منبع اخبار و اطلاعات نفت تبديل شود. با توسعه رسانه هاي ديجيتال و سهولت دسترسي مخاطبان به اطلاعات مختلف، به اعتقاد من «مشعل» هنوز نتوانسته جايگاه خود را در ميان مخاطبان به عنوان يك رسانه ديجيتالي پيدا كند. ويژگي هاي ظاهري و ماهيت رسانه هاي كاغذي موجب شده جذابيت آنها در مقايسه با نسخه هاي ديجيتالي بسيار بيشتر باشد. در اين بين عوامل رواني، خاصيت لمس پذيري و حتي حس مالكيت می تواند نقش مهمي داشته باشد. اين واقعيت را می توان در مقايسه نسخه هاي كاغذي با نسخه هاي ديجيتالي و حتي كتاب هاي صوتي بدرستي درك كرد. در پایان باید گفت؛ «مشعل» باید با انتشار مطالب خواندني و آموزشي در بين كاركنان نفت و خانواده ها، به عنوان پيك نفت شناخته شود و با موفقیت در ميان بيش از 400 هزار نفر از كاركنان نفت و خانواده هاي آنها موفقيت بزرگي به دست آورد.
مهدي اسماعيلي، رئیس روابط عمومی شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران
مشعل؛ زبان گویای صنعت نفت
نشریه کارکنان صنعت نفت ایران سال هاست با این صنعت عجین شده و در این مسیر توانسته است به عنوان رسانه ای تخصصی و پیشتاز، ماموریتش را که همانا بازتاب دستاوردهای این صنعت معظم است، به گونه ای شایسته به انجام برساند.«مشعل» عنوانی است که با فعالیت همکاران تحریریه و فنی-هنری، جایگاهی ویژه در میان کارکنان صنعت نفت به دست آورده، ضمن آنکه در حوزه ارتباطات، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی نیز پیشرو بوده و به منبعی معتبر و رسمی در این عرصه بدل شده است.محدودیت های تحمیلی بر صنعت نفت در دهه های گذشته مسئولیت این رسانه را که زبان گویای کارکنان بود، خطیرتر کرد و در برهه های زمانی و شرایط خاص، با فائق آمدن بر چالش ها «ناممکن ها» را از ادبیات رسانه حذف کرد.الکترونیکی شدن مشعل، فصلی جدید بود از فعالیت نشریه ای قدیمی در عرصه اطلاع رسانی که توانست در دوران حکمرانی شبکه های اجتماعی؛ با تغییرات بنیادی در محتوا و گرافیگ در قالب وبسایت نیز، حرفی برای گفتن داشته باشد.انتشار هزارمین شماره «نشریه کارکنان صنعت نفت ایران» را به فال نیک می گیریم و امیدواریم در مسیر پیش رو، همچون گذشته پویا، فعال و ماندگار باشد.
محمد عسگری ، رییس روابط عمومی شرکت ملی گاز ایران
رسانه ای پیشرو در تعامل دوسویه بین صنعت نفت و کارکنان
بی شک دنیای امروز، دنیای ارتباطات است و نقش اصحاب رسانه و نشریات تخصصی به عنوان مشعل داران توسعه آگاهی، نقشی بی بدیل است. رسانه ها با به کارگیری هنر، مهارت، تدبیر و دانش خود فضایی سالم را برای اطلاع رسانی شفاف و ارتباطات اثربخش بین مردم و سازمان را فراهم می کنند که قابل تقدیر است. «مشعل» نشریه داخلی کارکنان صنعت نفت ایران نیز از این امر مستثنا نبوده و با مروری بر تاریخچه این هفته نامه درمی یابیم که این نشریه قدمتی به بلندای تاریخ این صنعت دارد. خانواده بزرگ صنعت نفت در سالیان سال از طریق این رسانه از آخرین اخبار، رویدادها، موفقیت ها و دستاوردهای عظیم این صنعت در حوزه های گوناگون نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش و پخش آگاه شده اند. نشریه «مشعل» همواره به عنوان پل ارتباطی بین خانواده بزرگ صنعت نفت شناخته شده و به عنوان رسانه پیشرو در حوزه نشریات درون سازمانی در حوزه عظیم نفت با تعامل دوسویه بین کارکنان و مدیران این صنعت علاوه بر اطلاع رسانی، با ارائه گزارش های تحلیلی و میدانی و بیان مشکلات صنعت نفت، تلاش کرده وظیفه خود را به خوبی انجام دهد. اینجانب در آستانه انتشار هزارمین شماره از این نشریه ضمن تقدیر و تشکر از عموم تلاشگران این هفته نامه، برای همه عزیزان توفیقات روزافزون در جهت اعتلای امر خطیر اطلاع رسانی در صنعت نفت را آرزو می کنم.
ایوب بنوی - سرپرست روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی
«مشعل» تریبون گویای صنعت نفت
رسانه، اصلی ترین عنصر در نمایش واقعیت های زندگی بشر است و در این میان، سهم رسانه های مکتوب،با توجه به قدمت و قرابت احساسی در آنها، به مراتب بیش از دیگر رسانه هاست.
در صنعت نفت کشورمان که از قدمتی بیش از یک قرن برخوردار است نیز از ابتدا، تمایل به ابزاری ارتباطی برای انتشار رویدادها و نمایش دستاوردها و حفظ انگیزش کارکنان احساس می شد و همین امر، مقدمه ای بر پیدایش نخستین نشریه ادواری مکتوب در صنعت نفت شد که با نام «مشعل» شناخته می شود.
نشریه «مشعل» از ابتدا با هدف انتشار اخبار صنعت نفت و بررسی و رفع مشکلات و خواسته های کارکنان این صنعت بزرگ و خانواده ایشان پایه گذاری شد و به عنوان نشریه ای تخصصی و درون سازمانی به فعالیت پرداخت.
این نشریه، طی سال های انتشار متمادی تا به امروز که در آستانه انتشار هزارمین شماره آن قرار گرفته ایم، به عنوان تریبون گویای صنعت نفت در داخل سازمان عمل کرده و نقشی بی بدیل در افزایش انگیزه کارکنان و ترغیب آنان به فعالیت های جمعی و رشد و شکوفایی صنعت نفت داشته است.
نقش کلیدی و اثرگذار این نشریه در میان کارکنان صنعت نفت، به عنوان سرمایه اصلی این سازمان، روشن و آشکار است و با بررسی بازخوردهای ناشی از میزان اثرگذاری آن در میان کارکنان که در دوره های مختلف ثبت و اندازه گیری شده است، می توان ادعا کرد که این نشریه حتی در عصر رسانه نیز که با رقابت سخت و فزاینده میان ابزارهای ارتباطی و رسانه های صوتی و تصویری و مجازی همراه شده، توانسته است به نحو شایسته ای در مسیر پیشبرد اهداف تعریف شده ذیل آن عمل کند.
اینجانب، انتشار هزارمین شماره از نشریه وزین «مشعل»، به عنوان نماد انگیزشی و خردورزی در صنعت نفت را به فال نیک می گیرم و امیدوارم با کفایت همکارانم در عرصه رسانه، شاهد رشد و شکوفایی روزافزون صنعت نفت کشورمان باشیم.
مجید بوجارزاده رئیس روابط عمومی شرکت ملی نفت ایران