گفت و گو با همکار نفتی که قایقران و مربی دراگون بوت است
هیچ چیز نمی تواند جلوی اراده و تلاشم را بگیرد
دراگون بوت (Dragon Boat) يا قايق اژدها، يکي از رشته هاي تيمي پارويي و تيمي ترين ورزش دنياست. اين رشته ورزشي در قايق هايي با حضور 10 يا 20 پاروزن به همراه يک سکان دار و يک طبال انجام مي شود که در مجموع در هر قايق 12 يا 22 نفر حضور دارند. پاروزنان با هماهنگي کامل و با صداي طبل، پاروهاي خود را وارد آب کرده و قايق را به سمت جلو به حرکت در مي آورند. طبال با نواختن طبل، به هماهنگي پاروزنان کمک مي کند و سکان دار به وسيله سکان جهت حرکت قايق را تعيين مي کند.
اين قايق ها به شکل اژدها بوده و داراي سر و دم اژدها نيز هستند. صداي طبل و تعداد زياد شرکت کنندگان باعث مي شود تا مسابقات اين رشته ورزشي داراي هيجان بسيار زيادي باشد. در يک مسير مسابقه اي که به طور معمول 6 قايق در کنار هم پارو مي زنند، 132 ورزشکار به طور همزمان در حال رقابت در آب هستند!
مسابقات دراگون بوت از 2500 سال پيش در جنوب چين برگزار شده است و سابقه اي طولاني و آميخته به سنت ها و مذاهب در منطقه شرق و جنوب شرق آسيا دارد. در اين مناطق گاهي قايق هاي دراگون بوت از 5 تا 80 نفره نيز وجود دارند. از سال هاي دهه 1970 و با ديده شدن اين رشته به وسيله جهانگردان اروپايي در کشور هنگ کنگ، راه براي حضور اين رشته در ديگر کشورها هموار شد و هم اينک با رشدي بسيار سريع سراسر دنيا از کانادا و آمريکا تا سراسر اروپا و آسياي ميانه و شرق آسيا و حتي استراليا، آمريکاي جنوبي و آفريقا را در نورديده است و مي رود تا به يکي از محبوب ترين رشته هاي ورزشي مبدل شود. هم اينک بيش از 100 ميليون ورزشکار از 85 کشور در سراسر جهان در اين رشته ورزشي فعاليت مي کنند.
در همين راستا جهت آشنايي بيشتر با رشته دراگون بوت گفت وگويي با داور و مربي بين المللي ناديا پورعبدالهي، همکار نفتي در افزارمند تعميرات شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه خليج فارس داشتيم که با هم مي خوانيم.
لطفا از خودتان برايمان بگوييد ؟
ناديا پورعبدالهي هستم؛ متولد و ساکن بندرعباس هستم. در مقطع کارشناسي مهندسي شيمي گرايش صنايع پتروشيمي و نفت و گاز و کارشناس ارشد مهندسي شيمي گرايش محيط زيست فارغ التحصيل شده ام .
از چند سالگي ورزش را شروع کرديد و بعد از چند سال به صورت حرفه اي اين رشته را دنبال کرديد؟
ورزش دراگون از سال 84 وارد کشور ايران شد و من از سال 87 وارد قايقراني شدم . به دليل علاقه زيادي که به ورزش هاي آبي مانند کاياک و دراگون و پدل برد و کار تيمي داشتم، ترجيح دادم رشته دراگون را دنبال کنم . سال 87 اولين حضورم در مسابقات کشوري بود که مقام سوم کشور را کسب کردم و از همان سال به طور جدي فعاليتم راادامه دادم.در سال 2014 داوري و مربيگيري بين المللي خودم را از فدراسيون گرفتم و پس از آن در کنار پارو زدن براي بعضي از مسابقات افتخار داوري را داشتم و حدود 3 سال به عنوان مربي در کنار خانم قائمي که اکنون سرمربي تيم آذرخش استان است، فعاليت داشتم .
آيا ورود به اين رشته به لحاظ حرفه اي شرايط خاصي دارد؟
آمادگي جسماني در اين رشته حرف اول را مي زند که در کنار قايقراني ( پارو زدن در دريا) تمرينات هوازي و بدنسازي در برنامه تمريني ورزشکاران در رده هاي سني مختلف قرار مي گيرد.
در چه مسابقاتي شرکت کرديد و چه مقام هايي کسب کرديد؟
در مسابقات زيادي شرکت داشتم که تيم ما توانست مقام سوم کشوري و مقام اول کشوري، نائب قهرماني و چندين مقام اول و دوم استاني را کسب کند. سال 93 افتخار حضور در اردوي تيم ملي را داشتم که متاسفانه چند روز قبل از اعزام به دليل آسيب جدي که به آرنجم در تمرينات وارد شد، موفق به ادامه اين مسير نشدم.
آيا در حال حاضر در تيمي مشغول به فعاليت هستيد؟
بله. تيم آذرخش استان زير نظر خانم قائمي
مربي گري چه تيم با تيم هايي رابرعهده داشتيد و دراين مدت مربي گري مقامي هم کسب کرده ايد؟
در حال حاضر سکان دار تيم آذرخش هرمزگان هستم. نائب قهرماني در مسابقات کشوري ، کسب مقام اول، دو سال پي در پي در مسابقات استاني و کسب مقام اول استاني در سال گذشته .
چه شد مربي شديد ؟
در يک دوره از زمان احساس کردم مي توانم به شهرم خدمت کنم به همين دليل به سمت مربيگري رفتم تا تمام تجربياتم را به دور از منافع شخصي در اختيارشان قرار دهم که خدايي ناکرده آسيب نبينند چرا که ورزش قايقراني اگر آموزش صحيح همراه نداشته باشد، مچ دست، گردن، کمر و سرشانه آسيب مي بيند.
آيا هيات قايقراني از شما حمايت مي کند؟
هيات قايقراني در حال حاضر يکي از پر افتخارترين هيات ها در استان است. ولي متاسفانه بزرگترين مشکل ما در اين ورزش نداشتن پيست مناسب است براي تمرين چندين بار جلسه و مصاحبه صورت گرفته اما تا کنون هيچ اقدام دلگرم کننده اي صورت نگرفته است .
مشکلات شما در اين رشته ورزشي چيست؟
بزرگترين مشکل ما نداشتن پيست مناسب و امکانات اين رشته نظير رختکن مناسب، پارو و جليقه است .
با وجود مشکلات در اين رشته ورزشي مشوق هاي شما براي ادامه چه کساني بودند؟
اراده و علاقه تمام ورزشکاران زن در اين رشته ستودني است و اين بزرگترين انگيزه براي ادامه دادن است . حال خوب بعد از پارو زدن در دريا هم بي دليل نيست و اين را از هر ورزشکاري که با آب در ارتباط است بپرسيد، قطعا اين جواب مشترک است .
با توجه به شرايط آب و هوايي بندرعباس و اينکه شما خانم هستيد و بايد از حجاب استفاده کنيد آيا حجاب مانعي براي فعاليت و کسب مقام براي شما و هم تيمي هايتان در مسابقات استاني و برون استاني بوده است؟
تحت هيچ شرايطي؛ وقتي پاي شهر و وطن در ميان باشد، هيچ چيز نمي تواند جلوي اراده و تلاش را بگيرد ما به راحتي در مسابقات حاضر مي شويم و مشکلي هم نداريم .
باتوجه به کارکردن در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت آيا تاثيري در ادامه فعاليت ورزشي شما دارد؟
نمي توانم بگويم خير چرا که درورزش آبي که با دريا سروکار داريم بايد جزرو مد دريا را هم در نظر بگيريم . اکثر مواقع به زمان و ساعت تمرينات نمي رسم چرا که مربي ساعت تمرين را به دليل جزر و مد دريا و فعاليت ديگر تيم ها تنظيم کرده است و من تنها به تمرين هاي بدنسازي (باشگاه) و هوازي (پارک بانوان) مي رسم . حتي در اين ميان پيشنهاد مربيگري براي تيم هلال احمر استان شد که خانم ناصري که در هيات قايقراني استان فعاليت دارد، مدت زيادي تلاش کرد زمان تمرين هايم براي ورزشکاران تنظيم کند اما نشد چون در هفته براي 3 روز تمرين دريا بعد از پايان ساعت کاري آب به جزر کامل مي رسيد و شب مد را داشتيم که براي من و ديگر ورزشکاران زمان مناسبي نبود با توجه به اينکه در آن موقع شب نه رختکن وجود داشت نه نور مناسبي در حوضچه محل تمرين.
آيادربندرعباس فضاي اختصاصي براي تمرين داريد؟
در حال حاضر چندين سال است در حوضچه پشت استانداري قديم (نيم دايره) تمرين مي کنيم و به عنوان پيست قايقراني شناخته شده است . اما مالکيت اين مکان مشخص نيست به همين دليل موقتي اين محل را براي تمرينات انتخاب کرده ايم .
براي آينده چه برنامه هايي داريد؟
با شکست دادن کرونا و برگشتن به حالت عادي زندگي قطعا تمرينات را به طور جدي ادامه مي دهم وبا توکل بر خدا تصميم دارم مربيگري تيمي را برعهده بگيرم .
زيبا ترين خاطره ورزشي شما چيست؟
دقيق يادم نمي آيد چه سالي بود در يکي از مسابقات کشوري که در آبان ماه در ورزشگاه آزادي برگزار مي شد با توجه به اينکه تفاوت دمايي زيادي را حس مي کرديم، در گرماي 50 درجه با شرجي در آب شور و مواج پارو زده بوديم اما در تهران درجه هوا 11 و آب درياچه سبک و راکد بود خلاصه اينکه تنفس براي ما کمي سخت بود و بعد از تمرينات قبل از مسابقه يا بعد از مسابقه آب جوش مي خورديم. خلاصه بعد از سوت استارت که در مسافت 500 متر بود، حدود 10 پارو که زديم ( اين 10 پارو شايد 10 متر باشد اگر همه قوي و عمقي پارو بزنند، چنين جهشي به قايق مي دهد) يک نفر داخل قايق بلند داد زد بزن 10 پارو قوي که خط پايان رسيد ما هم وقتي اسم خط پايان مي آيد ديگر سرعت 100 درصد مي شود در حد فرفره و ما هم 10 تا سرعتي را زديم و دست نگه داشتيم نگاه کرديم ديديم هيچ تيمي دور ما نيست. داور مسابقه مي گفت هرمزگان بزن چرا وايستادي برو که تيم تهران گرفت . نمي دانيد با چه سرعتي پارو وارد آب کرديم و بدون هماهنگي هرکسي براي خودش پارو مي زد نا گفته نماند که صندلي ليدر شکست پارو صندلي چهارم به دست صندلي سوم برخورد کرده بود که در نهايت وقتي به خط پايان مسابقه رسيديم حدود 2 پارو با تهران فاصله داشتيم و ما در کمال ناباوري سوم شديم.
تلخ ترين خاطره ورزشي شما چيست؟
تلخ ترين خاطره آسيب ديدن آرنجم در اردوي مسابقات ايتاليا بود. با توجه به سرعت بالادر تست دو دور درياچه آزادي، براي کنترل سرعت در خط پايان دستم را به مانعي زدم که مايع مفصلي پشت آرنجم جمع شد و ورم بدي داشت . جلوي دکترها نشان نمي دادم که درد دارم و مي گفتم خوبم و به زور مي خنديدم . آنها قاطعانه مي گفتند بايد عمل شود . گفتم من قول مي دهم با همان کيفيت و قدرت پارو بزنم که متاسفانه درد بيشتر شد و قادر به پنهان کردن نبودم و به مسابقات اعزام نشدم .
پيام شما براي بانوان همکار چيست؟
پيام من شعار نيست و اين جمله تنها تجربه من است که دوست دارم در اختيار خواهرانم قراردهم چون برايم با ارزش هستند. نگذاريم دغدغه هاي زندگي و مشغله هاي کاري مارا از مسير توجه به سلامتمان دور کند. اگر جسم و روح ما سالم باشد، قطعا خانواده شاد و سالمي هم در جامعه خواهيم داشت چرا که سرزنده و شاديم، چرا که آشنا به شکست خوردن و برنده شدن هستيم، اعتماد بنفس داريم و توانايي کنترل تفکرات منفي و سمي به ذهن را داريم.
آيا پيش آمده براي ادامه انگيزه تان را ازدست داده باشيد؟
گاهي اوقات شرايطي پيش آمده که در لحظه تصميم بگيرم ادامه ندهم نمي توانم بگويم شرايط ايده آل است و هيچ سختي در اين مسير نيست، قطعا هست! اما در تنهايي خودم و حلاجي کردن علاقه ام باز آرامشي که از دريا مي گرفتم، برايم جذاب بود و هيجان آن نسبت به ورزش هايي مثل ( بدمينتون، واليبال) که قبلا فعاليت داشتم براي من وصف نشدني بود و مجدد برگشتم به تيم.